Welcome
Here you can
enter your
own text
Second title
The right image =>
As well as the background
can be changed as well
Third title
Here you can
enter information
for your users
as well

ขึ้นมาอย่างไร เคยอ่อนโยน เคยซุกซน เคยรัก เคยเกลียด เคยคิดถึงคะนึงหา หรือไม่

ความขมขื่นและกระวนกระวายผุดขึ้นกลางใจราง ๆ เขาประจักษ์ว่า ตัวเองไม่เข้าใจนางแม้แต่น้อย

ทว่าเมื่อคนลองคนซึ่งเกลียดชังกันถูกบังคับtlนใจให้อยู่ด้วยกันกะทันหัน... เป็นลามีภรรยาที่ผิดฝาผิดตัวอย่างสิ้นเชิง ผู้ใดเล่าอยากเข้าใจอีกฝ่าย "อวี้จิ่น นี่คือพี่ละใภ้ใหญ่กับหลานชายข้า"

เสียงเรียกของเยี่ยเจาดึงซย่าอวี้จิ่นออกจากภวังค์ความคิด เขาถึงได้ พบว่ามีลตรีโฉมงามสุภาพเรียบร้อยอ่อนโยนผู้หนึ่งยืนอยู่ตรงหน้า ในมือจูง เด็กน้อยลองคน คนหนึ่งแปดขวบ คนหนึ่งหกขวบ พวกเขาพากันจับจ้อง มองมาตาไม่กะพริบแล้วค่อยหันไปมองเยี่ยเจาอีกครั้ง ที่นอนเป่าลมนางรีบแนะนำ

"คบโตคือเยี่ยชืออู่ ส่วนคนเล็กคือเยี่ยเนึ่ยนเป่ย กำลังซุกซนเป็นวานรน้อย

ทั้งคู"

เยี่ยเนึ่ยนเป่ยชิงโผเข้าไปในอ้อมอกเยยเจาก่อนแล้วล่งเสียงร้องเรียก "ท่านน้าอาเจา! ข้าคิดถึงท่านมากเลย!"

เขื่ยชิอยู่เบะปากพูดอยู่ด้านข้าง

"เป็นอาหญ่งต่างหาก! โตขนาดนี้แล้วยังท่าออเซาะ นำขายหน้าจรีง ๆ!" เยี่ยเนึ่ยนเปยแลบสิ้นปลิ้นตา จากนั้นก็ที่นอนเป่าลม intex 6 ฟุตเอ่ยกับเยี่ยเจายิ้มๆ อย่าง ประจบประแจง

'ท่านน้าอาเจา ลามีท่านสวยมากเลย!"

"เจ้าไม'ทั้งใจเรียนหนังสีออีกแล้ว ผู้ขายลมควรใช้คำว่าหล่อเหลา!"

เยี่ยรอลู่กล่าวอย่างเคร่งขรึมเกินวัย "อาหญิง เพลงกระบี่ที่ท่านลอนข้า เมื่อคราวก่อนข้ารึเกจนเป็นแล้ว อีกประเดี๋ยวจะแสดงให้ท่านดูนะขอรับ!"

■ด! ที่นอนเป่าลม โฮมโปรนี่สิถึงจะสมเป็นบุรุษสกุลเยี่ย" เยี่ยเจาตอบตกลงอย่างสุขใจ ■แต่

อย่าสนใจเพียงการปึกยุทธ์ วันหลังต้องเชิญอาจารย์มาลอนวิชาความรู้ให้ เป็นเรื่องเป็นราว เช่นกัน"

หวงซื่อเอ่ย

■ใช่ ข้าตั้งใจจะเชิญอาจารย์หวังเหรินเจี๋ย ได้ยินว่าเขามีความรู้สูงยิ่ง" ■อย่าเชิยว* ชย่าอวี๋จนขัดจังหวะการสนทนาของพวกนาง ■เจ้าคนที่ซื่อ หวังเหรินเจ้ยนั่นแบ้จะมีความรู้สูง กลับเป็นผู้ดีจอมปลอมวางท่าเคร่งขรึมมี ศีลธรรม ลำพังแค่นอกบ้านก็เลี้ยงนางบำเรอไว้สามสี่คน ส่วนที่ถูกหลอกลวง ทอดทิ้งก็มีใช่แค่คนลองคน ช่ายังมีเงนทองบางส่วนที่เขาได้บาอย่างไม่ถูกต้อง เหมาะสมนัก เขาเพียงปกปิดได้ดีมากเท่านั้น คนนอกถึงได้ไม่ล่วงรู้ เชิญอาจารย์ พรรค์นี้มาไม่กลัวว่าจะสอนเด็กให้เสียคนหรือไร"

แต่ข่าวของพวกคนขัวขาดศีลธรรมทุกเหย์าเรือนในเมีองหลวงข้ารอบรู้เป็น ที่หนึ่ง...เยิ่ยเจา เจ้ากลับมาจากโม่เป่ยได้ไม่นาน ยังไม่คุ้นเคยกับที่นึ่ ส่วน พี่สะใภ้ใหญ่ก็เป็นสตรีที่เคร่งครัดในธรรมเนียม มีบางสิ่ง
ที่นอนเป่าลมในรถไม่สะดวกจะสอบถาม ได้ เป็นธรรมดาที่จะรู้ไม่มากเท่าข้า ในความเห็นข้า หากจะเชิญอาจารย์ลัก

This website was created for free with Own-Free-Website.com. Would you also like to have your own website?
Sign up for free